रडू तर खूप येत असत
पण डोळ्यात दिसत नसत
चेहरा तर कोरडाच असतो
पण मन मात्र भिजलेलं असत
कारण डोळे पाहणारे तर
भरपूर असतात पण...
मनातल जाणून
घेणार कुणीच नसत...
वेळेपुरते जीव लावणारे
तर खूप असतात
पण जीवाला जीव
लावणार कुणीच नसत
डोळे तर भरून येतात
भरल्या नभासारखे
पण त्यांना लपवायला
कुणीच नसत....
मनात उधाण वाऱ्याच
खूप गतीने सुटतं
पण त्याल थांबवणार
पण कुणीच नसत
म्हणून या एकट्या जीवाला
एकटच जगायच असत
कारण त्याला सावरायला
कुणीच नसत
त्याला स्वतःलाच
समजवायच असत....
Sapna patil.... ✍️
No comments:
Post a Comment