आज खूप दिवसांनी नभ दाटून आले होते....
आभाळ भरून आलं होत....
जणू त्याला काहीतरी वेगळच सांगायचं होत...
पण शब्दात न सांगता बरसून गेला तो पाऊस....
आज त्याला काहीतरी सांगायचे होते
पण काहीही न सांगताच
काहीतरी लपवत वाहून गेला तो पाऊस....
मनातील हुंदके फुटत...
आभाळ गर्जून...काळ्याभोर नभात
लखलखत्या चांदणी ल लपवून गेला तो पाऊस...
आज कदाचित त्याला पूर्ण मोकळं व्हायचं होत...
पण काहीच न दाखवता
ओलेचिंब होऊन...
डोळ्यातील सुनामी लपवत...
अंधारलेल्या नभात मोकळा होऊन गेला तो पाऊस....
आज पुन्हा त्याला काहीतरी दाखवायचे होते...
पुन्हा तो मनसोक्त बरसून
सांजवेळी त्या विरहात....
मनातील एकवटलेल्या थेंबात...
दुभंगलेल्या डोळ्यात पुन्हा ओसंडून गेला तो पाऊस....
Sapna patil...✍✍
सुंदर कविता लिहिली मॅडम!✍️👌👌👌
ReplyDeleteThank you sir 🙏
Delete👍👍chaan tai saheb
ReplyDeleteThank you bhai....🙏
DeleteKhup chaan
ReplyDeleteThanks 🙏
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteखुप छान, मनाला ओल चिंब करून गेला हा कवितेतला पाऊस,
ReplyDelete