आयुष्याचा खेळ पण हा कसा चालतो
प्रीत वेड दोन पक्षी कसे एकत्र येतात
आणि एकमेकांपासून दूर होऊन जातात
चांद रात्री येतात तुझ्या आठवणी
मंथरतो रान वारा छळतोस मनी
नभात एकटा हा चंद्र तो झुरतो
स्वप्नमयी रात्री तूच गाहिवरतो
रोज रात्री होतो तुझाच स्वप्न भास
तुझ्या प्रीत भेटीची लागते रे आस
वैर डाव कुणी हा साधला
ताटातूट करुनी डाव हा घातला
नभा तील तारे पहाटेचे वारेे फुलून येतात
प्रीत वेड दोन पक्षी दूर होऊन जातात
विरहाच्या वणव्याने घायाळ केले
चांदण्याचे मन माझे जळून गेले
नको हा विरह नको हा दुरावा
खऱ्या आपल्या प्रेमाचा कसला रे पुरावा
Sapna patil....✍️✍️
No comments:
Post a Comment