नको उघडू ते दार दुःखाचे
अथांग सागरत वाहू दे झरे सुखाचे
त्या झऱ्याना मनसोक्त वाहू दे
त्यांना पण ते स्वतंत्र जीवन जगू दे
घेऊन येतील ते झरे कधी शंकू तर कधी शिंपले
त्यातील माणिक मोत्यांचे खान कधी न संपले
सागराच्या तळाशी जाऊन हिरे मोती आणतात ते
त्या सागरातील पाण्याच्या थेंब सारखेच निर्मळ असतात ते
नको उघडू ते दार दुःखाचे
घेऊ दे त्यांना पण ते क्षण सुखाचे....
Sapna patil.....✍️✍️✍️
No comments:
Post a Comment