असह्य हा एकटेपणा

पानांवर चे दवबिंदू जसे  

मोजक्या क्षणाचे सोबती 

असतात....

तशीच असते काहीशी

काही व्यक्तींची ओळख

म्हटलं तर काही वेळेचा

सहवास असतो....

नंतर नशिबी येतो...

असह्य हा एकटेपणा...

पण तो सहवास दवबिंदू 

सारखाच पानांवर चिकटून 

राहण्याचा भास असतो

आणि निरोपाचा क्षण 

देखील तसाच असतो

जणू दवबिंदू पानावरून

ओघळून जातात

आणि आपण आपली 

ओलसर ओळख मात्र 

जपत राहतो......

आणि पुन्हा एकत्र 

येण्यासाठी एका 

नव्या पहाटेची वाट पाहतो.....

पण शेवटी 

असह्य हा एकटेपणा 

राहिलेला असतो......

Sapna patil ✍️ स्वप्न