खिडकी

बेधुंद होऊन बघत होते बाहेर 

मी खिडकीत उभी असताना

हातात चहाचा कप घेऊन 

पित होते मी चहा

आठवणीत तुझ्या रमताना

खिडकी

बेधुंद होऊन बघत होते बाहेर 

मी खिडकीत उभी असताना

हातात चहाचा कप घेऊन 

पित होते मी चहा

आठवणीत तुझ्या रमताना

बहिणाबाई चौधरी

जिथे तिथे पसरले अंधाराचे जाळे

पोरक्या झाल्यात आपल्या पोरी

होत आहेत बलात्कार आणि अत्याचार

तुटत चाललीय नात्याची दोरी

बहिणाबाई चौधरी

तून जगलं जीवन

ओढाताण करिसन

भाकर मिळणा खायाले

पोट भरे रडीसन..

हाती खुरप घेऊन

धुऱ्यावर माई जाये 

वावरातली माती

तिच्या कपाळी लाये....

मागे लागतसे तिच्या

नशिबाचे गिऱ्हे

संघर्ष करून बाई

तरी दुःखच उरे....

तरी दुःखच उरे....

बहिणाबाई चौधरी जयंती

तुमच्याच कवितेतून लागली

ओढ मला लिहिण्याची

कसा करावा संघर्ष

कळली खरी कला जगण्याची....

जगताना वळणावरती

रुतले असतील पायात काटे

तुमच्यामुळेच माई

लागले हो आम्ही आयुष्याच्या वाटे....

आयुष्याच्या वाटेमध्ये

आले असतील डोळ्यात पाणी

तुमच्या कवितांमुळेच माई

हसू फुलले हो जीवनी.....