खरचं असच काहीसं आयुष्य आपण जगत असतो ....सागरातून जसे मोती काढण्यासाठी अपार कष्ट घ्यावे लागतात तसच....काहीस आयुष्य प्रत्येकाला जगावे लागते.किती वेदना किती त्रास किती संघर्ष करावा लागतो आयुष्यात....तरीपण आपण त्या येणाऱ्या अडचणी येणाऱ्या संकटाना सामोरं जाण्याची ताकद आपण ठेवतो...पण शेवटी नशीब असते की ते आपण जगण्यासाठी रोज धावपळ करायला लावते.....आणि आपण रोज ते जगण्यासाठी धावत असतो....कितीही संकट आले तरीही आपण मागे सरत नाही.....पण शेवटी नशिबाने साथ नाही दिली तर आपण हरतो.... पण कुठेतरी पुन्हा उमेद निर्माण होण्याची अपेक्षा असते....आणि ती कायम असली पाहिजे....हेच या कवितेतून मी सांगितले आहे....
स्वप्नकवी....✍️✍️
No comments:
Post a Comment