बळीराजाच आन धरणी माय च
कोन्ही संग नसं तव्हा
धरणी माय च्या कुशीत डोक ठेवून निजायच....
वावरात जातो बळीराजा
आन धसा धसा रडतो
दुष्काळ पडला पाण्याचा
धरणी माय च्या किरा
त्याच्या डोईच्या धारानी भरतो
कसं सांगू धरणी माय
देव हा कोपला...
माया नशिबानं देवा
तू कुठं रे लपला...
तुह्य मह्य नातं... बळीराजा
माय लेकाचं हाय र....
कष्टाचं फय तूले भेटिन
नग रडू बळीराजा
तुले मही शपथ हाय र....
स्वप्नकवी....🪴🌱✍🏻✍🏻
No comments:
Post a Comment